|
97. DÁNA DOMH GAN BHEITH IM THOCHT |
|
|
|
|
|
|
|
|
Dána domh gan bheith im thocht |
|
|
|
Is nach dtuigim port go cóir;
|
|
|
M’intleacht ó tharla go mall,
|
|
|
|
Ní ghéabhaidh mé ach rann nó dhó. |
|
|
|
|
|
|
|
Guth mo chinn ó tá go searbh, |
|
|
|
Dearbh nár cuireadh é re téid;
|
|
|
Is guth m’uchta thíos ar meath,
|
|
|
|
Is dearbh nach insim díbh leath mo scéil. |
|
|
|
|
|
|
|
Ní thuigim téada ná puirt, |
|
|
|
Ní fhaighim mo ghuth go sámh;
|
|
|
Díobháil gutha is cúngrach cléibh,
|
|
|
|
Is tríd ná gabhaim féin dán.
|
|
|
|
|
|
|
Is tearc duine le dtuigthear ceart ionnas saoithe an eoil: |
|
Cé mheasaid iomad gur gliogar gan críoch an ceol,
|
|
Is air do chuirfinnse tuilleadh is míle bó
|
|
Gur fear é sheinneas gan truisle gach ní go cóir. |
