|
41. A INÍON ÁLAINN CHIÚIN UÍ NÉILL |
|
|
|
|
|
|
|
|
A iníon álainn chiúin Uí Néill, |
|
|
|
Is fada do shuan tar éis áir,
|
|
|
Is nach gcluin uaisle do chine féin
|
|
|
|
Thú ag caoineadh do spré tar éis a bháis. |
|
|
|
|
|
|
|
Ceiliúr an éin lúfar luath |
|
|
|
Theastaigh uait, a fhaoilinn bháin:
|
|
|
Cha bhíonn tubaiste ach mar a mbíonn spré,
|
|
|
|
Is déansa foighid ó ghreadadh lámh. |
|
|
|
|
|
|
|
Ó ghreadadh lámh is ó shileadh rosc |
|
|
|
Glacsa tost, a fhaoilinn úir;
|
|
|
A iníon álainn chiúin Uí Néill,
|
|
|
|
Faoi bhás an éin ná fliuch do shúil. |
|
|
|
|
|
|
A fhaoilinn a d’fhás ó ardrí Uladh na Rí, |
|
Fuirigh mar atá – is fearr é ná imeacht le baois
|
|
Faoid éan beag a b’áille gáire ar ionnall na gcraobh:
|
|
Chan ceist duit a bhás go brách is é nite le haol. |
