|
95. COISC DO DHEOR, A MHACAOIMH MNÁ |
|
|
|
|
|
|
|
|
Coisc do dheor, a mhacaoimh mná, |
|
|
|
Is ná creid go bráth lucht na mbréag:
|
|
|
Ní bhfuil bean ar a bhfuil mo ghrá
|
|
|
|
Is ní bheidh tráth ach thú féin. |
|
|
|
|
|
|
|
Is iomaí ainnir mhánla shuairc |
|
|
|
Ar gach bruach den lochsa thíos
|
|
|
Ag iarraidh mise a mhealladh uait,
|
|
|
|
Is ná bíodh gruaim ortsa tríd. |
|
|
|
|
|
|
|
Ní bhfuil bean dá háille grua, |
|
|
|
Cibé stuaim do bheith ina méin,
|
|
|
Do bheanfadh mise díot re cluain:
|
|
|
|
Bí go suairc is ná creid bréag. |
|
|
|
|
|
|
A Róise bheag mhómhar is snasta guth cinn, |
|
Is glórmhar do cheolsa ar maidin is is binn;
|
|
Is mór meas do mhodhsa dá n-aithris, dar linn,
|
|
Is más só leat mo phógsa beidh sí agat gan roinn. |
